Pisząc w tytule o Mińsku, nie mamy na myśli Mińska Mazowieckiego, który póki co jeszcze nie doczekał się swojej strefy w carsharingu, natomiast mowa tutaj o białoruskiej stolicy, która nie zamierza tracić dystansu do swoich sąsiadów gdzie carsharing rozwija się lepiej niż dobrze. Białoruś niemal z każdej strony (może poza Ukrainą) otoczona jest krajami w których współdzielona mobilność samochodowa ma swoim koncie szczególne sukcesy. Najpotężniejszy sąsiad, czyli Rosja to od kilku lat najprężniej rozwijający się rynek carsharingowy na świecie, Litwa z CityBee to pionier aut na minuty w Europie Środkowej a z kolei Polska również od kilku lat rozwija branżę w sposób bardzo dynamiczny gdzie flotę już dwóch usługodawców można liczyć w tysiącach egzemplarzy aut na minuty.

Mińsk nie patrzy jednak bezczynnie na wyczyny Moskwy, Warszawy i Wilna i również okazuje się być chłonnym rynkiem na którym  możemy zaobserwować już 5 różnych usługodawców, którzy wcale nie ograniczają się do symbolicznej działalności w białoruskiej stolicy.

Najnowszym operatorem jest – Hello, który w maju b.r. udostępnił w Mińsku 50 VW Polo w najpopularniejszym w tej części Europy – sedanie. Do końca roku usługodawca deklaruje powiększenie floty do poziomu 150 samochodów. 50 aut pozwoliło Hello z miejsca zdystansować najmniejszych konkurentów – DriveTime oraz WestGroup którzy solidarnie udostępniają swoim mińskim klientom po 30 samochodów. Drugie miejsce pod względem wielkości floty, zajmuje tamtejszy pionier, pierwszy w historii białoruski carsharing – Wezuha udostępniający 90 samochodów różnych marek. Dzięki flocie 360 VW Polo sedan, mińskim liderem zostaje AnyTime, za którym stoi włosko-rosyjska spółka Mikro Kapital Management, która jest również właścicielem drugiego największego rosyjskiego usługodawcy – Delimobil, który jednak nie jest jedynym brandem tego właściciela, bowiem Mikro Kapital Management pod znaną w Mińsku nazwą – AnyTime prowadzi carsharing również w czeskiej Pradze, kazachskich Ałmatach oraz także w Moskwie gdzie po „bratersku” konkuruje ze wspominanym Delimobil.

Wyraźnie, najpopularniejszym współdzielonym modelem u naszych wschodnich sąsiadów jest VW Polo. Wartym uwagi jest też drugi pod względem liczebności model – Ravon R2 którego wygląd może przywołać znanego z naszych ulic Chevroleta Sparka. A to podobieństwo nie jest przypadkowe, ponieważ wspomniany Ravon R2 to składane w Uzbekistanie nowe wcielenie Sparka. Ravon to nie jedyny z naszej perspektywy „egzotyk” jakiego można spotkać w białoruskich carsharingach. WestGroup w swojej flocie posiada kilka egzemplarzy rosyjskiej Łady Largus, której widok również może wydawać się dziwnie znajomy, a to z tego względu, że Largus to nic innego jak doskonale znana z polskich dróg Dacia Logan MCV.

Ceny oferowanych na Białorusi ofert są do siebie dość zbliżone i oparte są na podobnym modelu rozliczenia gdzie głównym składnikiem ceny jest minuta (z rozróżnieniem na minutę jazdy i postoju – stop-over). Rozpoczęty wynajem zawiera w sobie pakiet darmowych kilometrów, które zaczynają być naliczane dopiero po wyczerpaniu darmowego pakietu. Najwięcej darmowych kilometrów oferują WestGroup – 350 oraz Wezuha – 300 km. Biorąc pod uwagę, że przy miejskich przejazdach opłata za kilometr nas nie interesuje to można uznać ceny oferowane przez białoruskich usługodawców za … śmiesznie niskie, bowiem średnia opłata za minutę jazdy przez mińskich oferentów to: 0,29 białoruskiego rubla co jest równowartością 0,56 PLN a postój to 0,07 białoruskiego rubla czyli ok 0,14 PLN. Duży wpływ na atrakcyjną z polskiej perspektywy cenę mają białoruskie ceny paliwa, gdzie 1 litr benzyny kosztuje około 3,1 PLN zatem jest o około 40% niższy niż na polskich stacjach.

Reasumując, atrakcyjna cena opisanych usług, zaangażowanie dużych podmiotów jak wspomniany Mikro Kapital Management a także deklaracje obecnych operatorów o zwiększaniu flot, pozwalają sądzić, że carsharing na Białorusi będzie się stale rozwijał, co jest zresztą typowe dla rejonu Europy Środkowo-Wschodniej.